ทหารคนหนึ่ง ต้องมีหน้าที่ออ กไปรบกับข้าศึกในสงคราม เขาเป็นคนกำพร้าพ่อ เหลือเพียงแม่ ผู้ให้กำเนิดเท่านั้น ก่อนจะจากแม่ไปสู่สมรภูมิ จึงถามแม่ว่ามีวัตถุมงคล ที่ศักดิ์สิทธิ์ของพ่อ เป็นสมบัติเก็บไว้ให้กล้าหาญ และเป็นเครื่องคุ้มครอง ป้ อ ง กั นอั น ต ร า ยในการต้องจากแม่จากบ้าน และจากประเทศชาติเพื่อ
ไปปฏิบัติหน้าที่โดยต้อง เสี่ยวกับอั น ต ร า ยถึงชีวิตได้ในครั้งนี้ แม่ได้ฟังลูกถามก็ใจห า ย เ พ ร า ะมีความเป็นห่วงลูก และสงส า ร โดยที่ไม่มีวัตถุที่ศักดิ์สิทธิ์ เช่น พระเครื่อง ตะกรุด หรือผ้ายันต์ เป็นต้น อันเป็นของเก่าแก่และขลังเลย ครั้นจะบอ กลูกต ามตรง ก็กลัวว่าลูกจะเ สี ยกำลังใจ
จึงตอบลูกว่า มีของเก่าที่ศักดิ์สิทธิ์อยู่อ ย่ างหนึ่ง ลูกไปเมื่อไหร่แม่จะเตรียมมอบให้ ของนี้ลูกติดตัวไปแล้วแม่มั่นใจว่าจะช่วย คุ้มครองให้ลูกปลอ ดภั ย และประสบชัยต่อศัตรูไม่รู้จักพ่ายแพ้ ลูกชายได้ฟังก็ดีใจ จึงบอ กวันที่กำหนดจะ เดินทางให้แม่ทราบ โดยยังมีเวลาเหลืออยู่อีก 2-3 วัน
แล้วลาแม่ไปทำธุระอ ย่ างอื่น เมื่อลูกออ กจากบ้านแล้ว แม่ครุ่นคิดว่าจะได้สิ่งใดให้ลูก ต ามที่ลูกต้องการนำติดตัวไป เพื่อเป็นเครื่องคุ้มครองภั ย โดยลูกปรารถนาจะได้จากแม่ และเอ่ยปากขอ เ พ ร า ะไม่มีสิ่งของที่ศักดิ์สิทธิ์ เช่นนี้เลยในบ้าน และในที่สุดก็คิดได้
จึงฉีกชายผ้านุ่งของแม่เอง มาม้วนเรียวย าวขนาดพอ ดี แล้วเอาเชือ กเล็กๆ รัดจนแน่นถักด้ายเป็นปลอ กหุ้มทับไว้อีกจนหนาแน่น มองไม่เห็นว่าข้างในเป็นอะไร เพียงมองแต่ต าและเอามือคลำดูจะรู้สึกเหมือนว่าเป็นวัตถุมงคลชิ้นหนึ่ง จากนั้นจึงตั้งอธิฐานขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และคุณพระสย ามเทวาธิวาชตลอ ด เทพยดาทุกองค์
รวมกับความรักที่แม่มีต่อลูก อ ย่ างแน่วแน่ จงเป็นเสมือนเกราะแก้วที่วิเศษช่วยคุ้มครองป้ อ ง กั น และพิทักษ์รั ก ษ าลูก ซึ่งจะต้องไปปฏิบัติหน้าที่ ของชายชาติทหาร ให้มีความปลอ ดภั ย และประสบชัยชนะ อ ย่ าได้มีอั น ต ร า ยทั้งปวงทุกประการ แล้วแม่ก็เก็บสิ่งที่ทำไว้นั้นเป็นอ ย่ างดี ครั้นถึงวันที่ลูกจะเดินทาง
และเข้ามากราบเพื่อลา และขอพรจากแม่ แม่ให้พรด้วยถ้อยคำที่ดูดดื่ม เป็นที่ประทับใจอ ย่ างยิ่ง แล้วมอบสิ่งที่ทำไว้แก่ลูกโดยบอ กลูกว่า สิ่งที่แม่ให้ลูกนี้ แม่เชื่อมั่นว่ามีอานุภาพสูงสุด และศักดิ์สิทธิ์แท้จริงของลูก จงเก็บรั ก ษ าไว้กับตัวให้จงดี เพื่อเป็นเครื่องช่วยคุ้มครองลูกให้ปลอ ดภั ยในทุกสถาน
ในกาลทุกเมื่อ และลูกจะประสบแต่ความชนะทุกครั้งไป โดยไม่รู้จักพ่ายแพ้ต่อศัตรูเลย ลูกชายกราบรับคำพรของแม่ และรับของที่แม่มอบให้ขึ้นทูนศีรษะ เ พ ร า ะเข้าใจว่าเป็นรูปพระเล็กๆ ที่เก่าแล้ว แม่จึงถักหุ้มแน่นหนากันหัก หรือคงเป็นตะกรุดที่พ่อเคยใช้ประจำตัว แล้วใส่กระเป๋าเสื้อ
ลาแม่ออ กจากบ้านไปด้วยความตั้งใจ โดยมีขวัญและกำลังใจดี ยิ่งต่อมามิช้านาน เขาถูกผู้บังคับบัญชาคัดเลือ ก ส่งไปปฏิบัติงานสงครามโดยต้องอยู่แนวหน้า ทำหน้าที่ต่อสู้รบกับฝ่ายข้าสึก ซึ่งเขามีความภาคภูมิใจอ ย่ างมาก ทุกครั้งที่ชายผู้นี้ออ กทำการรบ
เขามีขวัญ และกำลังใจดีเยี่ยม เ พ ร า ะมีความมั่นใจว่าต้องปลอ ดภั ย ต้องชนะ ด้วยเชื่อมั่นว่าเขามีของดีที่ขลัง และศักดิ์สิทธิ์ ที่ได้รับจากมือแม่ ประจำไว้อยู่กับตัวตลอ ดเวลา ฉะนั้นจึงเป็นผู้ที่กล้าหาญ ไม่ครั่นคร้ามต่อ ศั ต รู และมีไหวพริบดี ตัดสินใจได้ถูกต้อง เฉียบข า ด แม้ต้องต่อสู้กับปัจจามิตร ถึงขั้นเข้าสู้อ ย่ างใกล้ชิดตัวกัน
เขาก็สามารถมีชัยชนะอ ย่ างงดงาม และเป็นที่น่าอัศจรรย์ด้วย แคล้วคลาด ไม่ต้องอาวุธ ศั ต รูในการรบเลย ทั้งๆ ที่เพื่อนร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่ร่วมกับเขา แม้จะแขวนสร้อยห้อยคอด้วยพระเครื่องต่างๆ จำนวน มากองค์ ต้องบาดเ จ็ บและถึงแก่ความต า ยในการรบแต่ละครั้งๆ มิได้ว่างเว้น แต่เขากลับโชคดีกว่าผู้อื่น
ที่ไม่เคยประสบอั น ต ร า ยเลย ไม่เคยเ สี ยเลื อ ดเลยทุกครั้งไป จนผู้บังคับบัญชา และเพื่อนๆ ของเขาเชื่อ และพูดกันเป็นเลื่องลือว่า เขามีของดีที่ขลัง และศักดิ์สิทธิ์วิเศษกว่าผู้อื่น เป็นเครื่องคุ้มครองตัว จึงมีความปลอ ดภั ยจนจิตใจเข้มแข็ง กล้าหาญ ผิ ดกว่าผู้อื่นทั้งหล า ย ครั้นเมื่อสงครามอินโดจีนสงบแล้ว
ชายผู้นั้นกลับเข้าประจำการ ณ หน่วยทหารที่ตนสังกัด ไปหาแม่ที่บ้าน กราบแม่ และเล่าเรื่องราวที่คนทั้งหล า ย เลื่องลือให้แม่ฟัง แล้วสิ่งที่ตน มั่นใจว่าเป็นของขลังอันศักดิ์สิทธิ์นั้นแก่แม่เพื่อเก็บไว้ จะได้มาขอติดตัวไปใช้ใหม่ในเมื่อ โอกาสอันสมควร แม่ฟังลูกเล่าเรื่องทั้งปวงด้วยความระทึกใจ
อย ากจะพูด อย ากจะชี้แจงให้ลูกเข้าใจ ว่าของที่ลูกมั่นใจว่าขลังและศักดิ์สิทธิ์นั้นที่แท้คือผ้านุ่งของแม่ และที่ลูกได้รอ ดพันอั น ต ร า ยทั้งปวง ทุกประการอ ย่ างน่าอัศจรรย์นั้น แท้จริงก็ด้วยเมตต าจิตของแม่เป็นเครื่องปกปักคุ้มครองอ ย่ างสำคัญ เ พ ร า ะแม่ได้หมั่นสวดมนต์และแผ่เมตต า อธิษฐานต่อพระรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยคุ้มครองป้ อ ง กั นภั ยทุกประการ
อ ย่ าให้เกิดแก่ลูกและขอให้ลูกมีความสุขในที่ทุกสถาน แม่ผูกใจถึงลูกอธิฐาน เพื่อความปลอ ดภั ย และแผ่เมตต าต่อลูก เ พ ร า ะความรักอ ย่ างแท้จริงแรงใจและแรงรัก ของแม่จึงเกินอานุภาพอันอิ่งใหญ่ ส่งผลแก่ลูกสมดังที่แม่มุ่งหวังทุกประการ แต่แม่ก็ไม่ได้พูดอธิบายให้ลูกเข้าใจ โดยเขารู้ความจริงเรื่องนี้ ในอีกหล า ยปีต่อมา
เมื่อแม่เขาเ จ็ บหนักใกล้จะสิ้นใจ ต า ย จึงบอ กกล่าวให้เขาทราบ แต่กระนั้นเขายังเก็บรั ก ษ า ชายผ้านุ่งแม่ชิ้นนั้นไว้อีกตลอ ดไป ชายผ้านุ่งของแม่ แท้ๆ รวมด้วยความเมตต า ของแม่ที่มีต่อลูกที่รัก แม่ยังกล า ยเป็นสิ่งศักดิ์สิทธ์ที่น่าอัศจรรย์ได้ฉะนี้
ที่มา dhammasawatdee
